Η γειτονιά:
Το αρχικό όνομα του χωριού ήταν Μαντεία και υπαγόταν στην πόλη -βασίλειο Λήδρα. Πολλούς αιώνες αργότερα, σε μια σπηλιά στο κέντρο του χωριού, ανακαλύφθηκε μια εικόνα των Αγίων Ομολογητών (Γουρίας, Σαμωνάς και Άβιβος), ζωγραφισμένη από τον ιερόγραφο Παύλο το 1663. Για τον λόγο αυτό ο οικισμός πήρε την ονομασία Άγιοι Ομολογητές, προς τιμής των τριών Αγίων. Τότε οικοδομήθηκε και στην περιοχή η ομώνυμη εκκλησία. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Άγιοι Ομολογητές δεν είχαν δράση στην Κύπρο και η καταγωγή τους είναι η Έδεσσα.
Μέχρι το 1944 οι Άγιοι Ομολογητές αποτελούσαν ανεξάρτητο χωριό. Την 1η Ιανουαρίου 1944 ενσωματώθηκαν στον Δήμο Λευκωσίας.
Την εποχή εκείνη αποτελούσε ένα μικρό χωριό μεταξύ του Πεδιαίου Ποταμού και της Λεωφόρου Δημοσθένη Σεβέρη, με χωματένιους δρόμους και πολλά χωράφια.
Στους Αγίους Ομολογητές βρίσκεται το Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου. Πριν την ανεξαρτησία της Κύπρου, το κτίριο αποτελούσε το κυβερνείο, στο οποίο διέμενε ο Βρετανός Κυβερνήτης της Κύπρου την περίοδο της Αγγλοκρατίας. Για τον λόγο αυτό, ο πρώτος δρόμος της περιοχής που ασφαλτώθηκε ήταν η Λεωφόρος Αγίων Ομολογητών, αφού την χρησιμοποιούσε ο κυβερνήτης για να πηγαινοέρχεται στο κυβερνείο.
Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 στην περιοχή κατασκευάστηκαν πολλές πολυκατοικίες. Ωστόσο, στον κεντρικό πυρήνα των Αγίων Ομολογητών διατηρούνται μέχρι σήμερα αρκετά στοιχεία παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.
Η Πολιτιστική ζωή και δράση στα μέσα του 20ου αι ήταν έντονη στην περιοχή. Κοσμικά κέντρα όπως το κέντρο Αφροδίτη και Ανεμόμυλοι φιλοξενούσαν διάσημους τραγουδιστές και μουσικούς και από τον Ελλαδικό χώρο. Στην περιοχή λειτουργούσαν 2 καφενεία που φιλοξενούσαν κόσμο που περνούσε από τα χωριά για να πάει στη Λευκωσία προς την κατεύθυνση της Πύλης Πάφου. Εκδηλώσεις, ποιητικές βραδιές, αφού και ο Μόντης κατοικούσε στη γειτονιά κάποια περίοδο ήταν συνηθισμένο φαινόμενο στην περιοχή. Συχνά οργανώνονταν θεατρικές παραστάσεις, αλλά και ακροβατικά με τον θίασο του Καταστρόφα.
Το “Θέατρο Τέχνης” λειτουργούσε στη διασταύρωση Σεβέρη και Γρίβα Διγενή για 2 χρόνια το 1961 ως κηποθέατρο που φιλοξενούσε θεατρικά έργα με νεαρούς ηθοποιούς που αγκαλιάστηκαν από τη γεινονιά.
Η “Πειραματική Σκηνή” μια ομάδα νέων τότε ηθοποιών λειτούργησε στην οδό Αγχιάλου, με ένα μικρό θεατράκι 60-70 ατόμων πριν το 1974. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σήμερα λειτουργούν στον παραδοσιακό πυρήνα της περιοχής πολλά Πολιτιστικά Ιδρύματα: Πολιτιστικό Εργαστήρι Αγίων Ομολογητών, ARTOS HOUSE, Σχολή Καλών Τεχνών Αιγαία, Ίδρυμα Βάσου Λυσσαρίδη, Σχολή Indoto.
Οι κάτοικοι ασχολούνταν με πολλά επαγγέλματα. Χαρακτηριστικοί τεχνίτες όπως ο κ. Γεώργιος Στεφανίδης, χρυσοχόος από το 1906. Έργα του δωρήθηκαν από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ’ στον πρόεδρο Τζων Κέννεντυ, Τίτο της Γιουγκοσλαβίας και Νάσερ της Αιγύπτου.
Η εταιρία Χαραλαμπίδης άρχισε την πρώτη της βιοτεχνία παραγωγής και διανομής γάλακτος στη γειτονιά των Αγίων Ομολογητών.
Το ζαχαροπλαστείο Μουντιάλ βρίσκεται απο το 1955 μέχρι σήμερα στη γειτονιά (με μικρή αλλαγή τοποθεσίας).
Επίσης στη γειτονιά υπήρχε πελεκάνος, (επιπλοποιός), τσαγκάρης, παρπέρης (κουρέας), ο αμαξάς Χρίστος που μετέφερε στα σπίτια με το κάρο του ό,τι χρειαζόταν. Κυκλοφορούσε συχνά άμαξα γιατί και έπαιρνε τις κοπέλες στη Χώρα γιατί από τους πρώτους αμαξάδες που είχαν άμαξα καμπριολέ και ζούσε στο Καϊμακλί είχε στενούς συγγενείς στους Αγίους Ομολογητές.