Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα πότε ξεκίνησε η γνωριμία μου με τον Παναγιώτη, τη Χριστιάνα και το Εργαστήρι Αγίων Ομολογητών. Έτσι κι αλλιώς, όλα αυτά τα έχω συνυφασμένα στο μυαλό μου. Πρέπει να ξεκίνησε στις αρχές του 21ου αιώνα, παρόλο που έχω την αίσθηση ότι τους γνωρίζω από πάντα.
Η συνεργασία μας ξεκίνησε, αν θυμάμαι καλά, όταν, ως επαγγελματίας μουσικός, πλαισίωσα το μουσικό μέρος των χορευτικών δραστηριοτήτων του Εργαστηρίου. Είτε με την ομάδα των ενηλίκων είτε των εφήβων είτε των παιδιών, το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση είναι η προσέγγιση της διδασκαλίας των χορών, πέρα από φολκλορικά στεγανά. Ο χορός ήταν και είναι πρωτίστως ένα μέσο έκφρασης, ψυχαγωγίας και χαράς, είτε σε ομαδικό είτε σε ατομικό επίπεδο, ανεξαρτήτως εποχής. Κάπως έτσι το προσέγγιζαν και συνεχίζουν να το προσεγγίζουν, πιστεύω, ακόμα και σήμερα, είκοσι χρόνια μετά τη δημιουργία του Εργαστηρίου.
Ένας άλλος τομέας που συνδέεται άμεσα με το Εργαστήρι, είναι αυτός των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων και της ανταλλαγής νέων. Με το Εργαστήρι, λοιπόν, είχα τη χαρά να ταξιδέψω σε διάφορες χώρες, συνεργαζόμενος με μουσικούς και χορευτές και ανταλλάσσοντας ιδέες, απόψεις και προσεγγίσεις περί της παραδοσιακής μουσικής και του χορού. Μέσω του προγραμμάτων αυτών, δόθηκε η ευκαιρία σε δεκάδες νέους να έρθουν σε επαφή με την κουλτούρα μας και το αντίστροφο, δημιουργώντας πραγματικά μια αίσθηση ευρωπαϊκής οικογένειας, αλλά και περηφάνιας για την παράδοσή μας.
Το Εργαστήρι, κατά τη γνώμη μου, διαθέτει πολύ γερά και υγιή θεμέλια, σε σχέση με την ανάπτυξη της παραδοσιακής μουσικής και του χορού. Έχει αποκτήσει πολύ βαθιά γνώση όσον αφορά την αυθεντική μορφή των χορών αλλά και της μουσικής, μέσα από μελέτη αρχειακού οπτικοακουστικού υλικού. Επιπλέον, το Εργαστήρι έκανε επιτόπιες έρευνες και κατέγραψε παλαιούς μουσικούς και χορευτές, δημιουργώντας έτσι ένα δικό του αρχείο. Και, φυσικά, οι άνθρωποί του φροντίζουν διαρκώς να μελετούν σχετικές διαθέσιμες έρευνες και εκδόσεις.
Παράλληλα, το Εργαστήρι μπορεί και διαχωρίζει τη σύγχρονη δημιουργία που είναι εμπνευσμένη από την παράδοση, κάτι με το οποίο ασχοληθήκαμε εκτενέστερα και μέσω του προγράμματος Ocarina· αυτή είναι μια διεργασία απόλυτα θεμιτή και, πιστεύω, αναγκαία στις μέρες μας. Επίσης, διαχωρίζει την έννοια του αυθεντικού στη μουσική, στον χορό, ακόμα και στις στολές ‒ τομέας στον οποίο έχει γίνει επίσης πολύ αξιόλογη δουλειά.
Στις δράσεις του Εργαστηρίου κυριαρχεί η αντίληψη ότι η παραδοσιακή μουσική και ο χορός μπορούν κάλλιστα να είναι εκφραστικά μέσα όχι μόνο για τις ανάγκες μιας παράστασης ή συναυλίας, αλλά και στην καθημερινότητά μας: σ’ ένα αυθόρμητο γλέντι σε κάποιο σπίτι, σε ένα φαγοπότι τις Απόκριες, στα κάλαντα από πόρτα σε πόρτα κ.ά. Στο πλαίσιο αυτό επεκτάθηκε και η συνεργασία μας, με τη δημιουργία ενός Μουσικού Εργαστηρίου για παιδιά και νέους, την εκμάθηση σε ατομικό επίπεδο οργάνων, αλλά και τη δημιουργία ενός σχήματος παραδοσιακής μουσικής με πολλές δυνατότητες, το οποίο συγκρότησαν κάποιοι πολύ ενθουσιώδεις νέοι. Το Εργαστήρι αυτό έχει ήδη πραγματοποιήσει πολλές εμφανίσεις σε Κύπρο και εξωτερικό και ανανεώνεται διαρκώς, όσον αφορά το ανθρώπινο δυναμικό του.
Για όλους αυτούς τους λόγους θα ήθελα, μέσα από την καρδιά μου, να ευχηθώ στο Εργαστήρι Αγίων Ομολογητών να τα εκατοστήσει και να συνεχίσει το υπέροχο έργο του, με την ίδια αγάπη, το ίδιο πάθος και την ίδια φρεσκάδα που το χαρακτηρίζουν μέχρι σήμερα!