Ακούγοντας τις λέξεις «Πολιτιστικό Εργαστήρι», το μυαλό σου πάει σε έναν χώρο όπου ο πολιτισμός ενός τόπου ζωντανεύει και δημιουργεί, αναπαράγεται και μεταδίδεται, φυλάσσεται και διατηρείται… Των Αγίων Ομολογητών το Εργαστήρι αυτά επιδιώκει εδώ και είκοσι ολόκληρα χρόνια και είμαι ευγνώμων που είχα την τύχη να ανήκω σ’ αυτό.
Δέκα ακριβώς χρόνια μετά την αποφοίτησή μου από την Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου (ΠΑΚ), το Εργαστήρι ήταν ο χώρος που «αναζητούσα» για να ζήσω ξανά τη μαγεία του παραδοσιακού χορού, κάτι που ήταν πολύ έντονο στα φοιτητικά τα χρόνια. Στο Εργαστήρι χόρεψα ξανά τα όσα μάθαμε στην ΠΑΚ υπό την καθοδήγηση του καθηγητή μας κ. Αλέκου Ιακωβίδη και είχα την ευκαιρία, μέσω πολλών δράσεων, να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου για τον παραδοσιακό χορό της Κύπρου και της Ελλάδας.
Πολύ σπουδαία για μένα είναι η επαφή με διαφορετικά πρόσωπα κάθε ηλικίας, που όλοι όμως αγαπούν τον χορό, δίνουν τα χέρια, δένονται σε κύκλο και χορεύουν. Όταν, δε, η μουσική είναι ζωντανή, το πνεύμα εξυψώνεται, δημιουργεί… και η ψυχή χορταίνει. Τέτοιες στιγμές ζήσαμε πολλές σε ποικίλες μουσικοχορευτικές παραστάσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Στιγμές όμορφες, μοναδικές, αξέχαστες! Συναισθήματα που σε κάνουν περήφανο γι’ αυτό που κάνεις, που δίνουν ιδιαίτερο χρώμα στην προσωπική σου ταυτότητα. Αξέχαστη θα μου μείνει για πάντα η συμμετοχή μου με το Εργαστήρι στις εκδηλώσεις για την ένταξη της πατρίδας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την 1η Μαΐου 2004, στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Είναι πολύ ωραίο να χορεύεις για τον τόπο σου…
Είναι πολύ ωραίο να δημιουργείς στον τόπο σου, θα έλεγε κάποιος άλλος. Και ναι, το Εργαστήρι, μέσω των ποικίλων δράσεών του, δίνει ευκαιρίες για δημιουργία και πέρα από τον χορό. Πολλά παιδιά όλα αυτά τα χρόνια ασχολήθηκαν με την παραδοσιακή μουσική, γνώρισαν κι έμαθαν να παίζουν όργανα και να τραγουδούν, άλλοι με το θεατρικό παιχνίδι και άλλοι με τον κινηματογράφο και τη φωτογραφία.
Τα τελευταία χρόνια, η δραστηριοποίηση στο πλαίσιο Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων έδωσε μια άλλη προοπτική στο Εργαστήρι και τεράστιες ευκαιρίες σε νέους και ενήλικες. Να μην ξεχάσω, βέβαια, και τις ευκαιρίες για εθελοντική δράση. Διότι, για να στηθεί όλο αυτό που σήμερα καμαρώνουμε και κλείνει είκοσι χρόνια ζωής, κάποιοι αφιερώνουν πολύ προσωπικό χρόνο. Φυσικά τίποτε δεν γίνεται τυχαία και κάθε λεπτό προσφοράς αξίζει τον κόπο.
Εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία στο «Εργαστήρι μας» και πολλά πολλά ακόμη χρόνια δημιουργίας και προσφοράς.